Park Pamięci

Kegami:
- Pomóż mu wejść na to drzewo, to zobaczymy... - powiedział i zniknął.
Megumi:
Sensei nagle pojawił się obok ciebie.
- Masz ochotę spaść? To chyba zaboli... - wyszczerzył zęby w twoją stronę.

Miałam ochotę powiedzieć mu coś "miłego", ale zamiast tego złapałam się jego ramienia i mocniej zamknęłam oczy.
-Pomóż mi!

Przyszedłem i usiadłem pod drzewem... Ehhh.... Znowu jako pierwszy... Na następne spotkanie nie będę tak szybko szedl...

wszedłem do parku, wskoczyłem na jakies drzewo i zaczołem się rozglądac

Starałam się wyrównać oddech. Rozejrzałam się dookoła, zobaczyłam dwie osoby *Kurczę, jak zwykle jestem ostatnia* - Sagito, hej!! - wkrzyknęłam i pomachałam do niego ręką. Tego drugiego chłopaka pierwszy raz widziałam na oczy... Stopniowo zbliżałam się do nich.

Przywitaliście się ze sobą i czekaliście. Nie trwało to długo.
Usłyszeliście szelest liści. Jak na komendę spojrzeliście w górę.
Na jednym z drzew siedział biało włosy chłopak, przyglądał wam się z góry.

Jam:
Nie tylko widziałeś kiedyś już to pismo, ale także znasz tego gościa. To był, a może jednak lepsze określenie to jest, Twój sensei.

Hitomi:
Od razu rozpoznałaś chłopaka. Nic dziwnego, widziałaś go już wiele razy.

Makoto:
Miałeś wrażenie, że Twoi nowi znajomi doskonale znają faceta siedzącego na drzewie. Chłopak przez moment przeszył Cię swoimi (zbyt) czerwonymi oczami i zeskoczył z drzewa.
(Wygląd moim npc Ryoko Murata)
- Jestem Ryoko Murata - powiedział patrząc się na Ciebie, kolejny dowód, że pozostali go znali.

-witaj sensei nie spodziwałem się ciebie -popatrzył na senseia z usmiechem

Siedziałem dalej patrząc na sensei'a Jakiś dziwny sie wydaje....

-Znowu się spotykamy sensei – powiedziałam nieco obojętnym głosem

* Te jego oczy… wprowadzają… mnie… w dziwne odrętwienie… *

-Mam nadzieję, że nasza współpraca będzie nieco dłuższa niż ostatnio – uśmiechnęłam się zdawkowo.

*Nie wiem, czy mam się cieszyć z takiego obrotu sprawy, czy nie. Z jednej strony jego wzrok przyciąga swoją kolorystyką, z drugiej właśnie te oczy przekonują mnie, że jest niebezpiecznym typkiem. Naprawdę zdziwiłam się, gdy go przed chwilą zobaczyłam*

Makoto:
- Nie patrz na mnie jak na idiotę, tylko się przedstaw - powiedział nie zwracając większej uwagi na pozostałą dwójkę.

Wstałem i się przedstawiłem odrywając w tym czasie wzrok od sensei -To tak... Jestem Aburame Makoto, wystarczy?

*Ciekawe, co będzie tym razem… początek nie zapowiada się obiecująco. Tylko, czy on od razu musi się tak unosić? * Obserwowałam całą trójkę *O rany.. jestem jedyną dziewczyną w drużynie. Chyba jednak nie będę miała lekko...*

- Myślę, że tak - odparł - cóż, drużyna nieco się zmieniła, więc nie wiem na czym stoimy... będzie trzeba to sprawdzić... pomyślmy - nastała chwilą ciszy - musicie mnie złapać, taki mały ganiany. Macie na to 3 godziny.

Jeszcze w jakiegos ganianego mu sie zachciało bawić Wstałem i westchnąłem, następnie skupiłem sie aby być gotowym do użycia robaków

-to będzie ciekawie spojrzał się na senseia